จากข่าวการศึกษาข่าวนี้ "“กมล”ยอม รับ 1 ใน 3 ของเด็กป.3 อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ เตรียมตั้ง กก.ยกระดับการอ่านออกเขียนได้ของนักเรียนครบวงจร ดันฟื้นสอบตกเรียนซ้ำชั้น" เป็นที่ฮือฮา ถูกอกถูกใจบ้าง ขัดใจกันบ้าง จนมีประเด็นเอามาถกกันในรายการโทรทัศน์เมื่อวานนี้ รายการ "คมชัดลึก" ทางช่องเนชั่นทีวี ใครจะดูย้อนหลังก็คลิกที่ลิงก์ได้เลยนะครับ ดูจนจบก็มีส่วนหนึ่งที่ผู้ร่วมรายการตอบ เป็นหนทางที่ถูกต้อง แต่ก็ไม่ทั้งหมด เพราะบริบทในต่างถิ่นต่างที่ย่อมต้องมีวิธีการที่ต่างกันออกไป ส่วนพิธีกรคุณจอมขวัญ หลาวเพชร์ ต้องบอกว่าทำการบ้านมาไม่ดีพอ สิ่งที่เธอถามมันเป็นมุมมองของคนเมือง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นและยังเป็นปัญหานั้นส่วนใหญ่อยู่ในชนบท

การแก้ปัญหาการอ่านออกเขียนได้นั้น ต้องแก้หลายอย่าง ตั้งแต่โครงสร้างหลักสูตรที่ยัดเยียดทำระบบอุตสาหกรรมการศึกษา ต้องยกออก ครูต้องได้รับการกระตุ้นและพัฒนามากกว่านี้ หน่วยเหนือเลิกบ้านโยบายเหวี่ยงแหเสียที การศึกษาไม่ใช่การปลูกผักบุ้ง หรือเขาไม่เคยอ่านกล่อนของ มล.ปิ่น มาลากุล มาก่อนหรือไร?

วันนี้ ระหว่างการปรับปรุงเว็บไซต์ที่เกิดอาการงอแงมาหลายวัน โดยไม่ทราบสาเหตุ เปิดไม่ขึ้น เพี้ยน นั่งแคะ แกะเกา เอาคืนมาได้บ้างบางส่วนแล้ว และกำลังจะหาทางป้องกันต่อไปไม่ให้ซ้ำรอยอีก (มืดแปดด้านทั้งคนทำเว็บ และแอดมินที่ดูแลโฮสท์) ใจเย็นๆ ค่อยๆ ทำ ตอนนี้เลยขอปิดส่วนเว็บบอร์ดไป รวมทั้งส่วนสมาชิกด้วย เพราะเดาเอาว่า น่าจะเป็นช่องทางเข้ามาของผู้ไม่หวังดี สมาชิกแฟนคลับก็ไปตามกันทางหน้าแฟนเพจเฟซบุ๊คแล้วกันนะครับ

ระหว่างที่ทำไปก็แอบเปิดดูนั่น ดูนี่ ไปด้วยคลายเครียด เจอสิ่งดีๆ ที่อยากให้เพื่อนครูได้ดูเป็นแบบอย่าง รวมทั้งบรรดาท่านผู้อาศัยบนหอคอยงาช้างได้ตระหนักและสำนึกว่า การปรับโครงสร้าง เล่นเก้าอี้ดนตรีกันบนตึกในรั้วเสมานั้น ไม่ได้ทำให้การศึกษาไทยหลุดพ้นจากลำดับท้ายๆ ไปได้หรอก นอกจากการจัดสรรงบประมาณให้กับ โรงเรียนและครู ได้สร้างกระบวนการเรียนรู้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย ครูมีเวลาอยู่ที่โรงเรียนได้สอนนักเรียนอย่างจริงจังเสียที ไม่ใช่ไปอยู่ตามโรงแรมหรู รีสอร์ตบรรยากาศดีๆ อาหารอร่อยๆ ฟังใครก็ไม่รู้มาพล่ามทฤษฎีซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่นั่น