Air hostess enviable career (2).

(2) ผู้โดยสารงี่เง่า

สจ๊วตกับแอร์โฮสเตส ต้องยิ้มรับเมื่อผู้โดยสารจู้จี้ขี้บ่น พวกหนุ่มใหญ่ชอบแต๊ะอั๋ง เด็กร้องจ้ากวนใจไม่หยุด หรือส้วมเลอะส่งกลิ่นตลบ

ริค วัย 36 สจ๊วตของสายการบินแควนตัส บอกว่า แต่ละเที่ยวบินจะราบรื่นหรือโกลาหล มีโอกาส 50/50 ถ้าเจอผู้โดยสารยอดแย่ ไม่มีที่ให้หลบ ลูกเรือต้องรับมือให้ได้

ครั้งหนึ่ง เขาเคยไล่หนุ่มสาวที่เข้าไปเล่นจ้ำจี้ในห้องน้ำ บางครั้งต้องเอาทารกที่ร้องไห้โยเยนอนบนตัก พยายามโอ๋ให้หยุดส่งเสียง

ผู้โดยสารอาจเป็นฝันร้ายของลูกเรือได้ไม่ยาก บ้างหยาบคาย บ้างเห็นแก่ได้ บ้างชอบดูถูกคน

เห็นแอร์เป็นคนรับใช้

แคเรน วัย 31 แอร์โฮสเตสของสิงคโปอร์แอร์ไลน์ เล่าว่า ผู้โดยสารบางรายส่งกระเป๋าที่ถือขึ้นเครื่องให้ลูกเรือ พลางบอก “เก็บให้หน่อย” แล้วหย่อนตัวลงนั่งในทันใด

เธอบอกว่า ถ้าเป็นคนชรา เธอจะช่วยนำสัมภาระใส่ในช่องเก็บเหนือที่นั่งให้ แต่ถ้าเป็นคนหนุ่มสาว เธอจะพูดยิ้มๆ อย่างสุภาพว่า “คุณน่าจะเก็บเองนะคะ” แต่กระนั้นเธอก็ยังเก็บให้ตามคำขอกึ่งสั่งนั้น

ผู้โดยสารบางคนขอเปลี่ยนที่ เพราะไม่ชอบใจคนนั่งข้างๆ บางคนบ่นว่านั่งไม่สบาย บางคนอยากเคลียร์ที่นั่งติดกันให้ว่างสัก 2-3 ที่ เอาไว้ครองนอนทั้งแถว พอไม่ได้อย่างใจก็ต่อว่าต่อขาน น้ำลายกระเซ็นใส่หน้าแอร์โฮสเตส ขู่จะฟ้องเจ้านาย

บางรายอยากได้อะไร ใช้วิธีกระตุกกระโปรงขณะแอร์เดินไปมา เจนนี่ วัย 27 จากโคเรียนแอร์ เล่าว่า เพื่อนเธอเคยถูกดึงกระโปรงจนเกือบหกล้ม พวกหนุ่มๆ หัวเราะชอบใจ เพื่อนเธอต้องไปร้องไห้ที่ท้ายเครื่อง

ตัวเธอเองถูกสะกิดแขนเป็นประจำ ผู้โดยสารบางคนไม่ยอมรอแจก เดินไปที่รถเข็น ร้องเอาถาดอาหาร ที่ร้ายกว่านั้น บางรายเช็ดมือเลอะๆ กับกระโปรงของเธอเมื่อเดินผ่าน

เวลาอาหารเป็นบททดสอบจิตใจลูกเรือ ชิคิน วัย 26 แอร์โฮสเตสของเอมิเรตส์ บอกว่า ผู้โดยสารแต่ละคนกินดื่มไม่เหมือนกัน บ้างทำอาหารเครื่องดื่มหกเรี่ยราด บ้างไม่ได้แจ้งล่วงหน้าว่ากินมังสวิรัติ บางคนทานชุดปกติแล้ว ยังขออาหารเจอีก บางครั้ง ลูกเรือต้องยกอาหารสำหรับตนเองให้ผู้โดยสารที่ขอเพิ่ม

เมาอาละวาด

ว่ากันว่า ชายวัยกลางคน เดินทางคนเดียว เป็นพวกที่ลูกเรือรับมือได้ยากที่สุด แฟรงค์ วัย 32 สจ๊วตของสิงคโปร์แอร์ไลน์ บอกว่า พวกเมาอ้วกแล้วหลับ ยังพอทำเนา บางคนเมาแล้วรบกวนคนทั้งลำ แบบนี้จัดเป็นผู้โดยสารยอดแย่

ทางสายการบินแนะนำกลเม็ดป้องกันไม่ให้ผู้โดยสารเมาบนเครื่อง เวลาสังเกตเห็นคนไหนเริ่มดื่ม ขอให้ลูกเรือชงเหล้าแต่บางๆ ผสมน้ำให้มากเข้าไว้ แต่คำแนะนำนี้มักใช้ไม่ได้ผล ผู้โดยสารจะต่อว่า หรือร้องขอเหล้าขวดเล็กรวดเดียว 2-3 ขวด

พอเมาหนัก บางคนอ้วกรดตัวเองไม่พอ ยังอาเจียนใส่ผู้โดยสารคนอื่นๆ ด้วย บ้างด่าทอ ตะโกนโหวกเหวก ถ้าอาละวาดไม่หยุด ลูกเรือจะต้อนคนเมาไปที่ท้ายเครื่อง กล่อมให้สงบ หากไม่ยอมฟัง อาจจับผู้โดยสารขี้เมาผูกเชือกพลาสติกไว้กับลูกเรือ เฝ้าไว้อย่างนั้นจนเครื่องลงจอด

ส้วมเหม็น

แคเรน เล่าว่า บางครั้งเจอกองอึบนพื้นห้องสุขาบนเครื่อง ผ้าอ้อมสำเร็จรูปของทารกเปื้อนอุจจาระพาดบนถังขยะ อ่างล้างหน้าเลอะเทอะด้วยอาเจียน ทั้งหมดนี้ ลูกเรือต้องทำความสะอาด

ครั้งหนึ่ง ผู้โดยสารคลื่นไส้ อยากอาเจียน ลูกเรือล้วงมือลงในกระเป๋าตรงหน้าที่นั่ง ช่วยหยิบถุงรองรับให้ แต่แล้วต้องชักมือกลับ เพราะคลำไปโดนเสมหะที่ผู้โดยสารบ้วนไว้ อีกราย ผู้โดยสารส่งผ้าห่มให้แอร์โฮสเตส พอคลี่ออก พบว่าในม้วนผ้ามีอึกับฉี่เด็ก

“งานเท่ห์เหรือครับ ล้างส้วมเนี่ยนะ?” ริค ย้อนถามพลางหัวเราะ

“ถ้าดูสิ่งที่เราเจอบนเครื่อง คุณจะไม่คิดว่าพวกเราได้เงินฟูฟ่า เราทำงานจนหมดแรงในเที่ยวบินระยะไกล ใช้เวลาช่วงพักนอนหลับเป็นตาย เตรียมตัวเจอผู้โดยสารชุดใหม่.”

หมายเหตุเพิ่มเติม

แอดมินเองเจอกับตัว เมื่อเดินทางทริปบาหลีกับสายการบินไทย มีฝรั่งแก่ๆ ขี้เมา ปวดอึอย่างแรงเข้าห้องน้ำไม่ทัน ราดกางเกงเลอะไม่พอ ยังทำเนียนเดินจากหน้าห้องน้ำมานั่งที่นั่งทำท่าหลับเฉย โดยไม่ล้างทำความสะอาดตัวเอง เดือดร้อนบรรดาน้องๆ นางฟ้าและเทวดาที่ต้องจัดการทำความสะอาด จับไปอาบน้ำ ถอดเสื้อผ้าและต้องบริจาคผ้าห่มไปหนึ่งผืนเพื่อห่อร่างนั้นไว้ ฉีดน้ำหอมกันวุ่น แต่ก็เหม็นกันทั้งลำกว่า 3 ชั่วโมง จนเครื่องลงที่เดนปาซาร์ ยังจำทริปนี้ไม่เคยลืม…